محل تبلیغات شما

خدا ... عشق ... حقیقت



اگر برنامه نویس باشید، حتما با تعاریف شی گرایی آشنایی دارید. ما در شی گرایی، سعی می کنیم هر هویت "فیزیکی" یا "معنوی" را در یک "تعریف" خلاصه و به صورت یک "کلاس" آن را پیاده سازی کنیم. به عنوان مثال، هویت "دست" می تواند به تنهایی یک کلاس و هویت "انسان" نیز کلاسی دیگر باشد.

تعریف دیگری که در شی گرایی داریم، تعریف "ارث بری" می باشد، به عنوان مثال، هویت "دست" می تواند از هویت بالاتر خود (پدر خود) یعنی "انسان" ارث بری داشته باشه و در حقیقت هویت "انسان" را کامل تر کند. ضمن اینکه تا خود "انسان" ظرفیت پذیرش "دست" را نداشته باشد، آن "دست" نمی تواند از آن ارث بری کند، اما در نهایت، تکمیل کنندهء "انسان" است.
لطفا به کلمه "هویت" بیشتر توجه کنید، هویت یک "انسان" به تنهایی نمی تواند تمامی آنچه یک "انسان" می تواند انجام دهد را انجام دهد، اما مسلما نبود هویتی به نام "انسان" به عنوان یک ظرف (container) برای هویت "دست"، ارزش و اهمیت "دست" را از بین می برد و دست از انجام آنچه وظیفهء آن است، ناتوان است.
بد نیست برای درک بیشتر، گریزی بزنیم به کتاب C++ Nuts and Bolts: For Experiences Programmers (نوشته هربرت شیلد و ترجمه مهندس شادمان پور) تا از ارث بری در شی گرایی بهتر و بیشتر بدانیم (لطفا به بخش های پر رنگ شده بیشتر دقت کنید):

به طور کلی فرایند ارث بری با تعریف یک کلاس مبنا آغاز می شود. این کلاس مبنا همه آن کیفیاتی که در تمام کلاس های مشتق شونده از آن مشترک خواهند بود، تعریف می کند. در اصل کلاس مبنا بیان کننده کلی ترین توصیف از مجموعه ای از خصوصیات است. یک کلاس مشتق شونده، این خصوصیات را به ارث برده و خواصی که خاص خودش است به آنها اضافه می کند.


دوباره روی عبارت "کلاس مبنا بیان کننده کلی ترین توصیف از مجموعه ای از خصوصیات است" تاکید می کنم. عبارت "کلی ترین توصیف" نماد خوبی برای خدا است! در ادامه روند ارث بری "دست" از "انسان"، می توان به اینجا رسید که "انسان" نیز، بعد از چند مرحله، از "زمین" یا "طبیعت زمین" ارث می برد و این روند تا "منظومه"، "کهکشان"، "جهان" و "خدا" ادامه پیدا خواهد کرد و در نهایت، کلی ترین توصیف، مربوط به "خدا" می باشد.

در بین این "فلسفه" و "قوانین موجود در شی گرایی"، هنوز فواصل و مشکلاتی وجود دارد:
  • به نظر می رسد، برای پشتیبانی کردن تمامی حالات موجود در دنیا، در شی گرایی، باید ارث بری چندگانه نیز پشتیبانی شود. متاسفانه یا خوشبختانه، دنیا همیشه پیچیده تر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم!!
  • در این بین، جای "قوانین" طبیعی بسیار خالی است، مثل قوانین فیزیکی، شیمیایی و غیره. برخی از این قوانین، توسط عباراتی مثل public، private یا کد های برنامه نویسی قابل پیاده سازی می باشد، اما آن کلیت و جامعیت که در طبیعت وجود دارد، در شی گرایی نیست. در نهایت، "قوانین" را می شود در ابعاد خیلی خیلی کوچکتر، به صورت یک "کلاس" تعریف کرد، که باز مشکل جامعیت دارد. از نگاهی دیگر، به تازگی، "قوانین" را می شود توسط "event" ها یا "رویداد" ها نیز پیاده سازی کرد، که به نظر می رسد آینده بهتری برای نزدیک شدن به دنیای واقعی دارد، ضمن اینکه به نظر می رسد، می تواند جامعیت مورد نیاز را داشته باشد.
  • در برخی موارد ارث بری و شبیه سازی جز به کل، مشکلاتی وجود داشت. به عنوان مثال، آیا "دست" از "انسان" ارث بری می کند یا از "پوست" و "گوشت" و غیره؟ اگر این روند ادامه یابد، همه چیز به "مولکول"، "اتم"، "الکترون"، "پوزیترون" و اجزای کوچک تر از آن ختم خواهد شد. (آن موقع، "خدا" را باید در کوچک ترین و بیشترین جز ِ دنیا جستجو کرد و کلاس هایی برای کوچک ترین، اما جامع ترین ذرات ایجاد کرد!)
منبع: اینترنت

چون به لیلائی شدن گشته دچار این قلب ما
جور شیدائی شدن باید کشد یک لا قبا

ابر باران زای حسم درتنیده با غبار
رعد طوفان زای جسمم  در اختفا رفته کُما

غرش طوفانیم شاید زند برقی به ابر
بارش آب و گلم شاید دهد رنگ حنا

اختیاری من ندارم دلبر من عاقل است
انحنای چشم او هرگز ندارد رد پا

رازداری من ندانم دلربایم قائل است
خونبهای راز من، جزئیست از رمز شفا

چون هویدا شد حبیبم بر سرای قلب عشق
رخت بستم بر حبیب آبادگان، رخت قضا

 پسگرایان را چنان برهم زدن عهدم شده
 جمله، وزن و قافیه مرهم زدن هم هکذا

مرغ باغ عشق گشتم در همین ایام خاک
مونس درگاه زندانبان خویشم در ماورا


(برای دانلود سایز اصلی برروی تصویر کلیک کنید)

قبله قیام می کند، کعبه پیام می دهد 
حضرت عشق بر علی، روح امام می دمد
طاق حرم شکفته شد، نور علی به مکه شد
حضرت حق به مرتضی، حکم سلام می دهد

(شعر: مونس، 13 رجب 1443)


بعضی وقت ها كلمات قصاری از انسانهای بزرگی می شنوم كه كاملا با مضامینشون مشكل دارم.
شاید هم مغز ناقص من نمی كشه توجیه كنم!

نمونش این جمله: ما از تجربه کردن می‌آموزیم که انسان هیچگاه از تجربه کردن چیزی نمی‌آموزد. برنارد شاو !!!
نمی دونم چرا بعضیا اینقدر علاقه به گفتن جملات گهربار دارند!

درهرحال ما هم تصمیم گرفتیم جواب جناب شاو را با جمله ای شبیه جمله خودشان بدهیم. فقط كاش اسم ما هم غربی بود باعث افتخار بعضی ها می شد

ما از تجربه نکردن می آموزیم که انسان از تجربه کردن چیزی می آموزد. مهدی مهفا

هرگونه نقد و ایراد را به حساب تجربه نكردن ما بگذارید!



اگر برنامه نویس باشید، حتما با تعاریف شی گرایی آشنایی دارید. ما در شی گرایی، سعی می کنیم هر هویت "فیزیکی" یا "معنوی" را در یک "تعریف" خلاصه و به صورت یک "کلاس" آن را پیاده سازی کنیم. به عنوان مثال، هویت "دست" می تواند به تنهایی یک کلاس و هویت "انسان" نیز کلاسی دیگر باشد.

تعریف دیگری که در شی گرایی داریم، تعریف "ارث بری" می باشد، به عنوان مثال، هویت "دست" می تواند از هویت بالاتر خود (پدر خود) یعنی "انسان" ارث بری داشته باشه و در حقیقت هویت "انسان" را کامل تر کند. ضمن اینکه تا خود "انسان" ظرفیت پذیرش "دست" را نداشته باشد، آن "دست" نمی تواند از آن ارث بری کند، اما در نهایت، تکمیل کنندهء "انسان" است.
لطفا به کلمه "هویت" بیشتر توجه کنید، هویت یک "انسان" به تنهایی نمی تواند تمامی آنچه یک "انسان" می تواند انجام دهد را انجام دهد، اما مسلما نبود هویتی به نام "انسان" به عنوان یک ظرف (container) برای هویت "دست"، ارزش و اهمیت "دست" را از بین می برد و دست از انجام آنچه وظیفهء آن است، ناتوان است.
بد نیست برای درک بیشتر، گریزی بزنیم به کتاب C++ Nuts and Bolts: For Experiences Programmers (نوشته هربرت شیلد و ترجمه مهندس شادمان پور) تا از ارث بری در شی گرایی بهتر و بیشتر بدانیم (لطفا به بخش های پر رنگ شده بیشتر دقت کنید):

به طور کلی فرایند ارث بری با تعریف یک کلاس مبنا آغاز می شود. این کلاس مبنا همه آن کیفیاتی که در تمام کلاس های مشتق شونده از آن مشترک خواهند بود، تعریف می کند. در اصل کلاس مبنا بیان کننده کلی ترین توصیف از مجموعه ای از خصوصیات است. یک کلاس مشتق شونده، این خصوصیات را به ارث برده و خواصی که خاص خودش است به آنها اضافه می کند.


دوباره روی عبارت "کلاس مبنا بیان کننده کلی ترین توصیف از مجموعه ای از خصوصیات است" تاکید می کنم. عبارت "کلی ترین توصیف" نماد خوبی برای خدا است! در ادامه روند ارث بری "دست" از "انسان"، می توان به اینجا رسید که "انسان" نیز، بعد از چند مرحله، از "زمین" یا "طبیعت زمین" ارث می برد و این روند تا "منظومه"، "کهکشان"، "جهان" و "خدا" ادامه پیدا خواهد کرد و در نهایت، کلی ترین توصیف، مربوط به "خدا" می باشد.

در بین این "فلسفه" و "قوانین موجود در شی گرایی"، هنوز فواصل و مشکلاتی وجود دارد:
  • به نظر می رسد، برای پشتیبانی کردن تمامی حالات موجود در دنیا، در شی گرایی، باید ارث بری چندگانه نیز پشتیبانی شود. متاسفانه یا خوشبختانه، دنیا همیشه پیچیده تر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم!!
  • در این بین، جای "قوانین" طبیعی بسیار خالی است، مثل قوانین فیزیکی، شیمیایی و غیره. برخی از این قوانین، توسط عباراتی مثل public، private یا کد های برنامه نویسی قابل پیاده سازی می باشد، اما آن کلیت و جامعیت که در طبیعت وجود دارد، در شی گرایی نیست. در نهایت، "قوانین" را می شود در ابعاد خیلی خیلی کوچکتر، به صورت یک "کلاس" تعریف کرد، که باز مشکل جامعیت دارد. از نگاهی دیگر، به تازگی، "قوانین" را می شود توسط "event" ها یا "رویداد" ها نیز پیاده سازی کرد، که به نظر می رسد آینده بهتری برای نزدیک شدن به دنیای واقعی دارد، ضمن اینکه به نظر می رسد، می تواند جامعیت مورد نیاز را داشته باشد.
  • در برخی موارد ارث بری و شبیه سازی جز به کل، مشکلاتی وجود داشت. به عنوان مثال، آیا "دست" از "انسان" ارث بری می کند یا از "پوست" و "گوشت" و غیره؟ اگر این روند ادامه یابد، همه چیز به "مولکول"، "اتم"، "الکترون"، "پوزیترون" و اجزای کوچک تر از آن ختم خواهد شد. (آن موقع، "خدا" را باید در کوچک ترین و بیشترین جز ِ دنیا جستجو کرد و کلاس هایی برای کوچک ترین، اما جامع ترین ذرات ایجاد کرد!)
منبع: اینترنت

آیا شیطان وجود دارد؟ آیا خدا شیطان را خلق کرد؟
استاد دانشگاه با این سوال ها شاگردانش را به چالش ذهنی کشاند.
آیا خدا هر چیزی که وجود دارد را خلق کرد؟
شاگردی با قاطعیت پاسخ داد:"بله او خلق کرد"
استاد پرسید: "آیا خدا همه چیز را خلق کرد؟"
شاگرد پاسخ داد: "بله, آقا"
استاد گفت: "اگر خدا همه چیز را خلق کرد, پس او شیطان را نیز خلق کرد. چون شیطان نیز وجود دارد و مطابق قانون که کردار ما نمایانگر ماست , خدا نیز شیطان است"
شاگرد آرام نشست و پاسخی نداد. استاد با رضایت از خودش خیال کرد بار دیگر توانست ثابت کند که عقیده به مذهب افسانه و خرافه ای بیش نیست.
شاگرد دیگری دستش را بلند کرد و گفت: "استاد میتوانم از شما سوالی بپرسم؟"
استاد پاسخ داد: "البته"
شاگرد ایستاد و پرسید: "استاد, سرما وجود دارد؟"
استاد پاسخ داد: "این چه سوالی است البته که وجود دارد. آیا تا کنون حسش نکرده ای؟ "
شاگردان به سوال مرد جوان خندیدند.
مرد جوان گفت: "در واقع آقا, سرما وجود ندارد. مطابق قانون فیزیک چیزی که ما از آن به سرما یاد می کنیم در حقیقت نبودن
گرماست. هر موجود یا شی را میتوان مطالعه و آزمایش کرد وقتیکه انرژی داشته باشد یا آنرا انتقال دهد. و گرما چیزی است که باعث میشود بدن یا هر شی انرژی را انتقال دهد یا آنرا دارا باشد. صفر مطلق (460- F) نبود کامل گرماست. تمام مواد در این درجه بدون حیات و بازده میشوند. سرما وجود ندارد. این کلمه را بشر برای اینکه از نبودن گرما توصیفی داشته باشد خلق کرد."
شاگرد ادامه داد: "استاد تاریکی وجود دارد؟"
استاد پاسخ داد: "البته که وجود دارد"
شاگرد گفت: "دوباره اشتباه کردید آقا! تاریک هم وجود ندارد. تاریکی در حقیقت نبودن نور است. نور چیزی است که میتوان آنرا مطالعه و آزمایش کرد. اما تاریکی را نمیتوان. در واقع با استفاده از قانون نیوتن میتوان نور را به رنگهای مختلف شکست و طول موج هر رنگ را جداگانه مطالعه کرد. اما شما نمی توانید تاریکی را اندازه بگیرید. یک پرتو بسیار کوچک نور دنیایی از تاریکی را می شکند و آنرا روشن می سازد. شما چطور می توانید تعیین کنید که یک فضای به خصوص چه میزان تاریکی دارد؟ تنها کاری که می کنید این است که میزان وجود نور را در آن فضا اندازه بگیرید. درست است؟ تاریکی واژه ای است که بشر برای توصیف زمانی که نور وجود ندارد بکار ببرد."
در آخر مرد جوان از استاد پرسید: "آقا, شیطان وجود دارد؟"
زیاد مطمئن نبود. استاد پاسخ داد: "البته همانطور که قبلا هم گفتم. ما او را هر روز می بینیم. او هر روز در مثال هایی از رفتارهای غیر انسانی بشر به همنوع خود دیده میشود. او در جنایتها و خشونت های بی شماری که در سراسر دنیا اتفاق می افتد وجود دارد. اینها نمایانگر هیچ چیزی به جز شیطان نیست."
و آن شاگرد پاسخ داد: "شیطان وجود ندارد آقا. یا حداقل در نوع خود وجود ندارد. شیطان را به سادگی میتوان نبود خدا دانست. درست مثل تاریکی و سرما. کلمه ای که بشر خلق کرد تا توصیفی از نبود خدا داشته باشد. خدا شیطان را خلق نکرد. شیطان نتیجه آن چیزی است که وقتی بشر عشق به خدا را در قلب خودش حاضر نبیند. مثل سرما که وقتی اثری از گرما نیست خود به خود می آید و تاریک که در نبود نور می آید.
آن شاگرد کوچک آلبرت انیشتین بود.

بله شیطان آنجاست که وجود ما از خدا دور میشود تا به شیطان و گناه نزدیکتر شود. مفهوم شیطان را خود ما خلق میکنیم و بستر آن بی خدایی است.


همیشه آنان که از خدا حاجت و درخواستی دارند و ازو همواره چیزی میخواهند بسیارند ولی آنان که خود خدا را میخواهند نایابند و اندک.
یادمان باشد
فقط از خدا بخواهیم
و از خدا ،  فقط خدا را بخواهیم
زیرا از خدا ، غیر از خدا را خواستن ، کم خواستن است.

آخرین جستجو ها

فروشگاه آنلاین مامال Florence's info Michael's notes Jody's memory هیئت فاطمیون بجنورد Cheap NHL New York Rangers Jerseys, Popular For Sale. زودتر بهتر السلام علیک یا فاطمه الزهراء سلام الله علیها realhairwigs lerdifider